Официјална селекција на Видеоесеи (119′)

28.5 (среда) 18.00
Кинотекa

БЕСКОНЕЧНИОТ СВЕТ (Apeiron Peri Kosmou / The Unlimited World, 2025)
реж. Лукас Бергер / Lukas Berger, AT, 15’

Во свет во кој погледот станал алатка на забрзано конзумирање на природата, „Бесконечен свет“ предлага радикално забавување – како начин на гледање што не присвојува, туку останува. Снимен на 16 mm, овој краток експериментален есеј-филм се движи низ бесконечките пејзажи на Португалија, во кои цивилизацијата постои само како тивко нарушување: ритам што се менува, бучава што се зуснува, брзина што заморува. Низ бавни кадри и двојни експозиции, филмот гради фрагментирана структура што ја отвара сликата кон друго времетраење, посветено набљудување и афективен одек. Можеби токму во тоа забавување се појавува друг однос со светот – не на интервенција, туку на трпеливо присуство. Однос што не сака да поседува, туку да остане со нешто доволно долго за навистина да го види.

28.5 (среда) 18.00
Кинотекa

СЛУЧАЈНИ ЖИВОТНИ (Accidental Animals, 2024)
реж. Лејла Фатима Кеита, Феликс Кле / Leila Fatima Keita, Felix Klee, DE, 10’

„Случајни животни“ е краток десктоп-филм што ја користи услугата Google Street View за да ги истражи моментите кога машинскиот поглед наидува на нешто што не знае како да протолкува. Животни што случајно се регистрираат од камерите – магариња, кучиња, пајаци, свињи – отвараат пукнатини во претпоставката дека дигиталната слика може верно да го замени човечкото доживување на просторот. Нивното присуство создава нелогични, понекогаш комични ситуации, кои откриваат дека она што го гледаме е посредувана панорама, полна со прекини и празнини. Филмот поставува јасно и проникливо прашање: може ли алгоритмот, токму поради својата ограниченост, да се однесува етички поконсистентно кон животните од луѓето што го програмирале?

28.5 (среда) 18.00
Кинотекa

ДНЕВНИКОТ НА ЕДНО НЕБО (The Diary of a Sky, 2024)
реж. Лоренс Абу Хамдан / Lawrence Abu Hamdan, LB, GB, 44’

Во „Дневникот на едно небо“, Лоренс Абу Хамдан го истражува звучниот пејзаж на Бејрут, обележан со брумчењето на генератори и постојаните упади на израелски воени летала што го нарушуваат либанскиот воздушен простор. Користејќи го звукот како политички и форензички инструмент, Хамдан документира над 22.000 неовластени летови – преку податоци од ОН и снимки од граѓани – за да го прикаже небото над Либан како простор на надзор, психолошки притисок и тивка агресија. Овој 45-минутен видео-есеј, раскажан од либанскиот рапер El Rass во улога на „приватно уво“, ја разоткрива милитаризацијата на воздухот и фактот дека „атмосферското насилство“ е вознемирувачки банализиран дел од секојдневието на многу луѓе, жртва на тивечка и смртоносна „звучна војна“.

28.5 (среда) 18.00
Кинотекa

(Last Things, 2023)
реж. Дебора Стратман / Deborah Stratman, US, FR, PT, 50’

Во експерименталниот филмски есеј „Последни нешта“, Дебора Стратман ја истражува историјата на Земјата од нечовечка перспектива, прашувајќи каква би била таа ако ја раскажуваат карпите и минералите. Напуштајќи го антропоцентричниот поглед, филмот ги третира камењата како архиви на „длабоко време“ што ги надживуваат луѓето. Стратман комбинира научна теорија со спекулативна фикција, користејќи книжевни фрагменти, разновиден визуелен материјал (16mm филм, архивски снимки, дигитални текстури) и сугестивен амбиентален звук за да трасира асоцијативно визуелно патување што го соочува гледачот со материјалот како жива трага на еден свет, во кој создавањето и распаѓањето се истопроцес, а еволуцијата тече низ многубројни, непредвидливи облици.